Blog Archive

Thursday, October 27, 2011

روستايی که اهالی آن شناسنامه و عقدنامه ندارند

.HALA BEGID %100 MARDOM BE SHOMA RAY DADAND VA....HANOUZ NEMIDANID CHAND" ROSTA " DARID .....H.

 روستايی که اهالی آن شناسنامه و عقدنامه ندارند
>
> ---------------------------------------------------------------------------
>
>
>
> روزنامه ابتکار: چندي پيش برخي از مردم کرمانشاه از روستايي حرف مي‌زدند که قرن‌ها با عصر جديد فاصله دارد و مردم اين روستا را جزو محروم ترين افراد کشور به حساب مي‌آوردند. بدين منظور خبرنگار مهر، براي صحت اين اخبار شخصا به روستاي"چشمه مار" مراجعه مي‌کند و از نزديک پاي صحبت‌هاي مردم اين روستا مي‌نشيند.
> حسن قاسمي، از بزرگان روستاي"چشمه مار" از توابع بخش سراب سرفيروزآباد گفت: ما يک خانواده 30 نفره هستيم که از هرگونه امکانات بهداشتي و درماني، آموزشي، راه، آب و برق محروم هستيم.
> اين پيرمرد روستايي که داراي دو همسر و 11 فرزند است با اظهار گلايه از بي توجهي بخشدار سرفيروزآباد گفت: خانواده و فاميل 30 نفره ما در روستاي چشمه مار سال‌هاست از داشتن راه، دبستان و مدرسه راهنمايي يا دبيرستان و حتي آب و برق و تلفن و هرگونه امکانات رفاهي محروم است و براي اينکه به شهر کرمانشاه رفت و آمد کنيم حتي قايق نداريم و مجبوريم با يک تيوپ و با پارو زدن از آب رودخانه سيمره عبور کنيم و بعد از آن يک منطقه صعب العبور را با الاغ و قاطر طي کنيم تا به جاده اصلي برسيم.قاسمي با اشاره به خطرآفرين بودن رودخانه سيمره گفت: اين رودخانه يک رودخانه وحشي، داراي گودال ها و پيچ و خم هاي فراوان و بسيار خطرناک است به نحوي که هرساله تعدادي از مردم روستاهاي اطراف رابه کام خود مي‌کشد و از بين مي‌برد.
> وي درهمين مورد گفت: اگر يک بررسي کوتاه از وضعيت رودخانه سيمره به عمل بياوريد، متوجه خواهيد شد که از سالها پيش تاکنون چندين نفر در آبهاي خروشان آن غرق شده و خانواده هايشان را داغدار کرده اند.
> روستاي ما در واقع بين سه استان کرمانشاه، ايلام و لرستان گرفتار و محصور شده است، زمستانهاي سرد داريم و اگر يکي از ما به هر دليل مريض شود با اينکه فقط تا کرمانشاه 50 کيلومتر فاصله داريم اما به خاطر صعب العبور بودن و نداشتن راه، بيمارانمان از دست مي‌روند کما اينکه من يک دخترم را به دليل بيماري و عدم امکانات کافي از دست دادم و هيچ کاري از دستم بر نيامد.اين پيرمرد رنج کشيده روستايي با اشاره به اينکه چند مدت پيش در مسير رفتن به شهر با يک قلاده خرس وحشي درگير شده است، گفت: بيشتر مواقع به خاطر نبودن وسيله نقليه، مجبوريم که 20 تا 30 کيلومتر مسير را با پاي پياده در گرماي تابستان و سرماي زمستان در مسيرهاي سنگلاخي کوه، طي کنيم.وي افزود: منطقه اي که ما در حال حاضر در آن زندگي مي‌کنيم تا قبل از پيروزي انقلاب از نظر تقسيمات کشوري، جزء حوزه انتظامي استان لرستان بود اما بعد از انقلاب، بر اساس تقسيمات کشوري به استان کرمانشاه ملحق شديم.حسن قاسمي تصريح کرد: ما قبلا عشاير بوديم و ييلاق و قشلاق مي‌کرديم و چون اين رفت و آمد مکرر برايمان خيلي سخت شده بود و از طرفي مراتع"چشمه مار" و"کالگه" و"شهري" يعني روستاي همجوار و نزديک چشمه مار مراتعي غني بود اين منطقه را براي سکونت انتخاب کرديم و همين جا مانديم، اما از آن زمان تا حالا با بدترين وضع زندگي مي‌کنيم و اگر تنها چشمه روستا نبود حالا حتي آب خوردن هم نداشتيم.
> وي در پاسخ اين سئوال که آيا تاکنون مسئولان به روستاي شما آمده اند، يا براي اهالي روستا عملا کاري انجام داده اند، گفت: هيچ مسئولي تا حالا به روستاي ما نيامده و گرچه ما از توابع بخشداري سرفيرزآباد هستيم اما مسئولان اين بخشداري حتي يک بار هم به روستاي ما نيامده اند و اصولا هيچ توجه و اعتنايي به مشکلات و رنجهاي ما نمي‌کنند و ما نمي‌دانيم دادمان را پيش چه کسي ببريم و بگوييم راه براي عبور و مرورمان نداريم.قاسمي گفت: چند عروس خانواده ما تهراني هستند که وقتي گاهي به اينجا مي‌آيند، با وحشت و نگراني تمام از اين آب مي‌گذرند و حالا مدت زيادي است که به همين خاطر پيش ما نمي‌آيند و ترس دارند و من به آنها حق مي‌دهم اما مسئولان بايد توجه کنند که ما هم انسان هستيم، جان داريم و جانمان ارزش دارد.قاسمي تاکيد کرد: اگر يک بولدوزر راهسازي فقط چند ساعت روي راه روستايي ما کار کند، ما با اين همه دردسر و خطر مواجه نمي‌شديم و بخشي از مشکلاتمان حل مي‌شد زيرا در اين روستاهاي دورافتاده اطراف سيمره، پل براي عبور از اين رودخانه وحشي وجود ندارد و بعد از عبور از رودخانه با همه خطراتي که دارد و جان اهالي روستاها را به طور جدي تهديد مي‌کند، ناچارا مسافت زيادي را از راه هاي کوهستاني با احشام خود طي مي‌کنيم تا بتوانيم از جاده اصلي به کرمانشاه برويم و نيازهايمان را برطرف کنيم.وي گفت: هيچ يک از ما سواد نداريم، شناسنامه و يا کارت ملي براي شناسايي نداريم، حتي عقدنامه هم نداريم و در طول سال‌هاي گذشته از دريافت هرگونه کوپن و يارانه و... محروم بوده ايم و هيچ يک از ما، از هيچ مزايايي که حق مسلم ما است به هيچ وجه استفاده نکرده ايم و اگر لطف و پيگيري خبرنگار مهر نبود که تا کنون موفق به گرفتن چند شناسنامه براي ما شده، ما حتي از داشتن اين چند شناسنامه هم محروم بوديم.
> حسن قاسمي گفت: ما حدود هزار گوسفند داريم که نياز شديد به مرتع و علوفه کافي براي چرا دارند و مراتع اين روستا براي ما حياتي است و مسئولان به جاي اينکه به مشکلات و کمبودهاي مطرح شده ما رسيدگي کنند، منابع طبيعي هم خود مشکل ديگري براي ما شده و گاهي مانع چرا کردن دام‌هاي ما از اين مراتع مي‌شود.قاسمي در پايان تاکيد کرد: خانواده هاي ما در اين روستاي دورافتاده واقعا گرفتار شده اند و اين درست نيست که هيچ مدير و مسئولي به فکر ما نبوده و نيست و نه تنها گرفتاري و مشکلات ما را نمي‌فهمند بلکه اساسا هيچ يک از ما را به عنوان شهروندان اين مملکت به حساب نمي‌آورد.اهالي روستاي چشمه مار، از توابع فيروزآباد مردمي خونگرم، مهمانواز و با فرهنگ هستند که خبرگزاري مهر کرمانشاه، اولين رسانه استان و کشور است که تاکنون از محروميت‌ها و کاستي هاي اين روستا يادي کرده است.
> خبرنگار مهر که خود از نزديک با اهالي مناطق فوق ديدار و گفتگو داشته قصد دارد با مراجعه دوباره به روستاي مذکور، گزارش تصويري کاملتري از محروميت ها و مشکلات مردم اين منطقه و روستاهاي همجوار تهيه کند.
>

No comments:

Post a Comment