WITH GREAT WISHES FOR YOU.
دوازدهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو:یادداشت کانون نویسندگان ایران
دوازدهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو:یادداشت کانون نویسندگان ایران
نه عادلانه نه زیبا بود
جهان
پیش از آن که ما به صحنه برآییم
به عدل دست نا یافته اندیشیدیم
وزیبایی
در وجود آمد
نه عادلانه نه زیبا بود
جهان
پیش از آن که ما به صحنه برآییم
به عدل دست نا یافته اندیشیدیم
وزیبایی
در وجود آمد
دوم مرداد سالگرد در گذشت شاعر بزرگی است که اکنون بیش از هر زمان دیگرحضور زنده ی اورا حس می کنیم. شاعر بزرگی که همه ی هستی شعری خود را وثیقه ی کار شاعرانه ی سترگی کرد که به نیروی تخیل خلاق و گره خورده گی عاطفی قدرت معنوی و خواست آزادی، جهانی آفرید که درآن نشانی از نفرت و دیگر کشی و نابرابری نیست. جهانی چنان دل انگیز و رعنا که شایسته ی آزادترین انسان است. شاعری بزرگ که در همه ی عمر نه از تلخی و گزندگی واقعیت گریخت و نه به یوغ بندگی واقعیت گردن نهاد.
هنگامی که تخیل شاعرانه اش بال گسترد و به اوج پرکشید، گردن فراز و مغرور، بر "سرنوشت" انسان تسخیر زد، چرا که انسان شعر او که به "هیئت ما" زاده شد، سرگذشت خود را خود رقم زد، به هیئت آن "غول زیبا" که شاعر با باور بی گمان به تبار جلیل انسان آزاد به بازآفرینی او برخاسته بود. غول زیبایی که نمی خواست "...منظر جهان را/تنها از رخنه ی تنگ چشمی/ حصار شرارت..." بنگرد. انسانی که بر شک و هر آنچه امید و یقین به رهایی را جز سرابی وهم ناک نمی دید، می شورید. غول زیبایی که شاید در برابر نیروهای سیاسی و تباهی از پا درآید اما هرگز شکست نمی شناسد و گویی سیاله ی آتش ناک خشم و خروشی که در رگ و پوست او دویده است جز با زیبایی و عشق و حقیقت و عدل آرام نمی گیرد.
چنین بود "بامداد" ما، این سرود خوان آزادی!
در دوازدهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو، یاران و دوستدارانش در عصر روز 2 مرداد بر سر مزار او یادش را گرامی می دارند.
کانون نویسندگان ایران
30 تیرماه
1390
دوازدهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو:یادداشت کانون نویسندگان ایران
هنگامی که تخیل شاعرانه اش بال گسترد و به اوج پرکشید، گردن فراز و مغرور، بر "سرنوشت" انسان تسخیر زد، چرا که انسان شعر او که به "هیئت ما" زاده شد، سرگذشت خود را خود رقم زد، به هیئت آن "غول زیبا" که شاعر با باور بی گمان به تبار جلیل انسان آزاد به بازآفرینی او برخاسته بود. غول زیبایی که نمی خواست "...منظر جهان را/تنها از رخنه ی تنگ چشمی/ حصار شرارت..." بنگرد. انسانی که بر شک و هر آنچه امید و یقین به رهایی را جز سرابی وهم ناک نمی دید، می شورید. غول زیبایی که شاید در برابر نیروهای سیاسی و تباهی از پا درآید اما هرگز شکست نمی شناسد و گویی سیاله ی آتش ناک خشم و خروشی که در رگ و پوست او دویده است جز با زیبایی و عشق و حقیقت و عدل آرام نمی گیرد.
چنین بود "بامداد" ما، این سرود خوان آزادی!
در دوازدهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو، یاران و دوستدارانش در عصر روز 2 مرداد بر سر مزار او یادش را گرامی می دارند.
کانون نویسندگان ایران
30 تیرماه
1390
دوازدهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو:یادداشت کانون نویسندگان ایران
No comments:
Post a Comment